کد مطلب:29308 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اعتقادات

ايا اين كه بعضي ها ناقص متولد مي شوند بعضي سالم يا بعضي به جهنمميروندو بعضي به بهشت با عدل الهي و

تفاوت در كيفيت خلقت

انسانها نتيجه ولازمه حتمي

نظاممندي و قانونمندي جهان

هستي است; يعني:

1. نظام خلقت نظام علت و

معلول است و هيچ معلولي بدون

علت به وجود نميآيد وتخلف

هيچ معلولي از علت تامهاش ممكن

نيست (اصل ضرورت علي).

2. رابطه علت و معلول داراي

مكانيسم و ارگانيسم معين است و

چنان نيست كه از هر علتي، هر

معلولي قابل ايجاد باشد. به تعبير

ديگر هر علت معيني، معلول معيني

دارد; مثلا از علف خوردن گوسفند

بوعلي سينا درست نميشود و

آمريكاييها هم به خاطر قهوه

خوردن به كره ماه نرفتند (اصل

سنخيت علت و معلول). اگر دو

اصل فوق با ژرفكاوي دقيق

فلسفي مورد بررسي قرار گيرد

مشخص خواهد شد كه مثلا بينا يا

نابينا تولد يافتن يك فرد لازمهئ

مجموعه عللي است كه در به وجود

آوردن وي دست داشتهاند. در اين

امور عوامل بسيار متعددي

دخيلاند; حتي كيفيت آميزش

والدين، زمان، مكان، روحيات و

حالات رواني، وضعيت جسمي،

نوع و مقدار غذاهايي كه مصرف

كردهاند و ... هريك به سهم خود

نقشي در كيفيت تكوين جنين ايفا

ميكنند. دراين جا ممكن است

پرسش شود كه آيا خداوند

نميتواند باتفاوت چشمگيري كه

همه اين عوامل دارند، تاثير همه را

يكسان سازد؟ پاسخ آن است كه

چنين چيزي سر از تناقض

درميآورد; زيرا لازمه آن اين است

كه علت پديدهاي باشد و تاثير نكند

وعلت بودن و تاثير نكردن، تناقض

آميز است ويا معلولي بدون علت

پديدآيد و لازمه آن اين است كه كل

طرح نظام آفرينش به هم بخورد;

زيرا دراين صورت پديدآمدن هر

چيز، از هر امر نامربوطي محتمل

ميشود و آن گاه است كه از علف

خوردن بز بايد ابوعلي سينا پديد

آيد!! ( براي آگاهي بيشتر ر . ك:

((عدل الهي))، شهيدمطهري، بحث

راز تفاوتها)

امااين كه عدالت خدا در

محاسبه اخروي چگونه توجيه

ميشود؟ پاسخش اين است كه

خداوند، اعمال هركسي را به

تناسب نعمتهايي كه به او عطا

نموده (حتي نعمت هدايت

سلامتي امكانات مادي و معنوي)

محاسبه ميكند وميزان مسوئوليت

هركس به تناسب آنها است.در

روايت است كه: در قيامت براي

هركس سه ديوان گشوده ميشود:

پرونده حسنات، پرونده سيئات و

پرونده نعمات. به تعبير برخي از

انديشمندان ميزان كمال و سعادت

هركس در قيامت نسبت سود به

سرمايه است ( سرمايه + سود =

X). دقت در اين مساله نشان

ميدهد كه هيچ كسي به خاطر

فقدان و كاستيهاي غير اختياري،

از سعادت و كمالي محروم نخواهد

شد و هيچ كس هم بيدليل و گزافي

به مرتبهاي از مراتب بالا صعود

نخواهد يافت.